Koń nocny jest raczej rzadkim zjawiskiem w świecie jeździeckim. Warto bardziej szczegółowo rozważyć cechy zwierzęcia tego kombinezonu, a także warunki jego utrzymania.
Historia pochodzenia
Wzmianka o solonym koniu pojawia się od dawna. Tak więc nawet w czasach starożytnych opisano zwierzęta o niezwykłym kolorze, które znaleziono w stolicy Partii. Opisy takich zwierząt można znaleźć również w pismach Homera oraz w legendach świata skandynawskiego. Jeśli zwrócimy się do tych źródeł, możemy zrozumieć, że konie solne, nawet w starożytności, były dość rzadkie, dlatego uważano je za szczególnie cenne okazy. Tylko bogaci, zamożni i dobrze sytuowani ludzie mogli sobie pozwolić na konia tego koloru. Tak więc w dokumentach historycznych opisano, że królowa Isabella z Hiszpanii była miłośniczką niezwykłych koni. To dzięki jej upodobaniom koń nocny stał się popularny w XV wieku i nosił jej imię.
Ważny! Takie zwierzęta były wysoko cenione nie tylko w Europie. Tak więc w Ameryce koń nocny jest znany jako palomino.
ogólna charakterystyka
Jak wspomniano powyżej, kombinezon nocny jest raczej rzadkim gatunkiem. Jednocześnie uważany jest za jeden z najpiękniejszych.
W rzeczywistości kombinezon nocny to specjalny kolor sierści konia, a mianowicie piasek.
Istnieje kilka odmian słonego koloru: od jaśniejszego do ciemniejszego.
Kolor słonego konia jest zwykle nierówny. Tak więc głowa i ogon zwierzęcia są często pomalowane na jaśniejsze odcienie (czasami nawet na biało). Ale sam korpus konia może mieć kolor, który będzie ciemniejszy o kilka tonów. Ponadto należy zauważyć, że na grzywie i ogonie solonych koni można czasami znaleźć plamy włosów o ciemniejszym kolorze. Jeśli mówimy o średniej, to jasnoczerwony kolor jest uważany za słony kolor konia.
Jednak nawet wśród słonego koloru są najbardziej wyjątkowi przedstawiciele. Najcenniejsze i najdroższe zwierzęta to te, które mają brązowe oczy, a ich futro ma bursztynowy odcień. Takie konie nazywane są nighting-savrass.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że męscy przedstawiciele słonego koloru rodzą się prawie białe (czasami z lekkim różowawym odcieniem).
Jednak kolor ten ciemnieje z wiekiem. Jeśli zwrócimy się do nauki, ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego kolor nocy jest tak rzadki. Rzecz w tym, że za kolor koni odpowiada tylko jeden gen - „eeCrcr” . To on jest decydującym czynnikiem.
Rodzaje
Chociaż kolor solanki jest wyraźny, istnieją różnice w kolorze solanki. Różnią się odcieniami kolorów i odcieniami. Warto przyjrzeć się im bardziej szczegółowo.
- Ciemne . Konie należące do tej grupy wyróżnia ciemniejsza barwa ciała - kolor zbliżony do pomarańczowego. Można też zobaczyć przedstawicieli słonego koloru, którego wełna jest pomalowana na czerwonawe odcienie. Ten kolor utrzymuje się na całym ciele i jest prawie jednolity (z wyjątkiem głowy i ogona, które są jaśniejsze). Kopyta mogą się różnić - można znaleźć ciemniejsze nogi lub odwrotnie, z białymi plamami i plamami.
- Lekka . Jeśli nie jesteś profesjonalistą, możesz łatwo pomylić jasnego konia nocnego z przedstawicielem garnituru Isabella. Jasny nocny kolor to mleczny kolor ciała i brązowy odcień kopyt. Kolor oczu w tym przypadku jest niebieski. Aby odróżnić ten kostium od innych, przyjrzyj się skórze zwierzęcia - powinna być szara.
- Złoty . Przedstawiciele złotej grupy stanowią podstawę słonego koloru koni. Zwierzęta te mogą być jednolicie ubarwione na całym ciele, w tym na grzywie i ogonie.
- W jabłkach . Kolor ten ma charakterystyczne, charakterystyczne cechy, a mianowicie: czerwone plamy chaotycznie rozrzucone po całym ciele konia. Rozmiar tych plam tradycyjnie nie przekracza 3 centymetrów.
Kolor nocny nie jest charakterystyczny dla wszystkich ras koni. Chcąc kupić takie zwierzę, warto zwrócić uwagę na takie rasy koni, które mogą mieć słony kolor, takie jak:
- Achal-Teke;
- Kinski;
- Haflinger;
- Palomino.
Jak zawierać?
Ogólnie rzecz biorąc, warunki trzymania koni solnych nie różnią się od opieki nad jakimkolwiek innym zwierzęciem, z kilkoma wyjątkami.
- Solone zwierzęta muszą być trzymane w przestronnej stajni. Może to być zarówno stragan, jak i stragan. Oba projekty mają swoje zalety i wady. Tak więc w boksie konie mogą się ze sobą komunikować, co jest warunkiem utrzymania normalnego stanu psychicznego zwierzęcia. Jeśli w takich warunkach życia zachoruje co najmniej jedna osoba, istnieje duże prawdopodobieństwo epidemii na dużą skalę. Jednocześnie konie przebywające w boksie mogą doświadczać izolacji i samotności, co spowoduje agresję i niewłaściwe zachowanie.
- Koniom należy zapewnić dostęp do pożywienia i wody (a dostęp do wody musi być nieograniczony). Regularnie płucz i czyść karmidło i poidło, aby zapobiec gromadzeniu się szkodliwych mikroorganizmów.
- Szczególną uwagę należy zwrócić na samo czyszczenie stajni. Codziennie odświeżaj podłogę (która może być trocinami i sianem) i wymieniaj ją całkowicie co tydzień. A także nie zapomnij regularnie czyścić stajni z obornika. Między innymi w stajni musi być wystarczająco dużo światła, które mogą zapewnić okna, oraz system wentylacji, dzięki któremu świeże i czyste powietrze będzie napływać do pomieszczenia na bieżąco.
Oprócz tych ogólnych zasad warto pamiętać o bardziej szczegółowych. Kojarzone są z niezwykłym ubarwieniem słonych koni. Tak więc zwierzęta tego koloru wymagają bardziej ostrożnej i skrupulatnej opieki, ponieważ ich sierść jest dość lekka. Dlatego potrzebują regularnego szczotkowania, szczotkowania i kąpieli.
Konia możesz wykąpać wężem (ale upewnij się, że strumień nie jest zbyt intensywny, inaczej możesz wystraszyć zwierzę) ciepłą wodą i specjalnymi detergentami.
Kąp konia, gdy się brudzi, aby brud i kurz nie przywierał do sierści i skóry (w przeciwnym razie będą trudne do usunięcia). Czyszczenie należy wykonywać częściej i używać specjalnego pędzla. Nie zapomnij przeczesać ogona i grzywy konia - na jego sierści nie powinny tworzyć się grudki. Zrób to z grzebieniami na porost włosów. Dzięki temu koń będzie wyglądał schludnie i zadbany.
Zobacz poniżej, jak prawidłowo myć konie.
