Tynk wenecki pojawił się dawno temu, był używany przez starożytnych Rzymian. W języku włoskim nazywa się to stucco veneziano. Wszyscy wiedzą, że w tamtych czasach najpopularniejszy był marmur, a dekoracje powstawały z jego odpadów - pyłu kamiennego i drobnych fragmentów kamienia. Nie ma zewnętrznych różnic w takim wykończeniu z naturalnego marmuru lub innego materiału i jest znacznie łatwiejszy w obsłudze.
Co to jest?
Tynk wenecki to warstwa wykończeniowa przy dekorowaniu ścian, sufitów czy elewacji budynków. Posiada doskonałe właściwości dekoracyjne.
Cena jest wysoka, ale efekt jest znaczący: pokój nabiera szacunku i specjalnego wyrafinowania.
Istnieje kilka typów:
- Veneto - imituje marmur. Najprostsza odmiana pod względem zastosowania i pielęgnacji w stosunku do innych. Do czyszczenia można używać gąbki i zwykłej wody.
- Trevignano - do stworzenia powłoki wykorzystuje się do 12 warstw. W celu związania do kompozycji dodaje się polimery. Pozytywnie podkreśla klasyczne meble vintage, styl barokowy lub ich nowoczesne odpowiedniki.
- Marbella - to małe błyszczące plamy na matowym tle. Do aplikacji stosuje się mieszanki różnych kolorów. Często stosowany razem z substancjami zwiększającymi hydrofobowość powłoki.
- Encausto charakteryzuje się tym, że tynk wygląda jak półmatowy lub błyszczący granit. Po wyschnięciu wymaga woskowania.
Wymieniamy zalety tynku weneckiego:
- wytrzymałość - nie tworzy pęknięć, wytrzymuje znaczne wpływy zewnętrzne;
- ma działanie hydrofobowe po zastosowaniu specjalnego wosku, dzięki czemu może być stosowany w pomieszczeniach o dużej wilgotności - łazienka, sauna, basen, łaźnia;
- materiał przyjazny dla środowiska, bezpieczny dla ludzi, ponieważ głównym składnikiem jest kruszony kamień naturalny;
- doskonale odbija promienie padające na powierzchnię - „efekt poświaty”;
- materiał jest ognioodporny;
- mieszankę można zrobić w domu.
Wady obejmują wysoką cenę i specjalne wymagania dotyczące podłoża, na które zostanie nałożona warstwa dekoracyjna.
Cechy i skład tynku
W starożytności w skład tynku weneckiego wchodziły tylko naturalne składniki. Obecnie akryl jest często używany jako spoiwo zamiast wapna. Syntetyczny materiał pozwala na zwiększenie ciągliwości i zapobiega pękaniu po wyschnięciu zaprawy.
Wymieszaj składniki:
- pył kamienny (im drobniejsza frakcja, tym lepiej);
- barwniki (kolory);
- spoiwa;
- emulsje na bazie akrylu lub wody;
- czasami dodaje się gips i inne dodatki;
- aby chronić przed wilgocią i nadać połysk, użyj wosku.
Gotowy tynk może mieć szorstką lub absolutnie gładką powierzchnię, imitować różne faktury. Specyfika aplikacji oznacza dokładne przygotowanie podłoża pod tynk. Nie powinno być żadnych nierówności, kropli, wiórów i pęknięć, w przeciwnym razie staną się one zauważalne po wyschnięciu roztworu.
Zastosowanie w mieszance naturalnych okruchów - onyksu, malachitu, marmuru, granitu, kwarcu i tym podobnych - pozwala na tworzenie wspaniałych powłok, które nie ustępują pięknem kamienia naturalnego. W tym przypadku powierzchnia nie ma połączeń, wygląda jak pojedynczy monolit. Rysunek ścian potraktowanych takim tynkiem jest łatwy do przywrócenia, aby zmienić ich teksturę.
Obliczanie ilości materiału
Możesz obliczyć zużycie tynku na 1 m2 za pomocą prostego wzoru:
- Obliczamy całkowitą powierzchnię wszystkich traktowanych powierzchni z niewielkim marginesem. Grubość warstwy i zużycie na metr kwadratowy można znaleźć na opakowaniu.
- Oczywiście wymagana ilość materiałów zależy bezpośrednio od liczby warstw, ale średnie zużycie wynosi 0,5 kg / m2.
Formuła:
N = R x S x K,
Gdzie:
N - ilość tynku,
R to ilość na metr kwadratowy,
S - powierzchnia całkowita,
K to liczba warstw.
Przygotowanie mieszanki
Tynk składa się z trzech części: wiórów kamiennych, masy wiążącej (można stosować wapno gaszone lub różne żywice akrylowe) oraz kolorów. Tynk ten stosuje się na ścianach i sufitach wykonanych z prawie każdego materiału.
Możesz kupić materiały:
- okruch kamienia - w warsztacie o odpowiednim profilu;
- wapno gaszone, żywice i barwniki - w sieciach handlowych.
Ważne jest, aby wiedzieć, że nie można po prostu iść do sklepu, kupić i nałożyć na ścianę gotową mieszankę do tynku weneckiego. Do jego przygotowania wymagane jest kreatywne podejście. Przy pewnej ilości wolnego czasu i wysiłku tynk wenecki można przygotować własnymi rękami według kilku przepisów.
Z kamieni
Kolor i faktura mogą być dowolne: imitować skórę, jedwab, kamień. Taki tynk okazuje się półprzezroczysty, co pozwala uzyskać wyjątkową grę światła.
Porządek pracy:
- Mieszamy trzy części piasku (czystego) z trzema częściami szpachli gipsowej i jedną częścią gipsu budowlanego.
- Wszystko miesza się z wodą, aż do uzyskania pożądanej lepkości.
- Mieszając, dodawaj tynk gipsowy do uzyskania jednorodnej masy.
- Farbę dodaje się do mieszanki przed nałożeniem jej na ściany i sufity.
Jeśli kupiłeś mieszankę w sklepie:
- postępuj zgodnie z instrukcjami producenta, są one zawsze dołączone;
- pamiętaj, że mikstura pod koniec gotowania powinna być średnio gruba;
- gdy mieszanina jest gotowa, pozostaw ją na kwadrans, po czym należy ją ponownie wymieszać;
- mieszanie kategorycznie nie jest zalecane, jeśli temperatura powietrza jest niższa niż + 10 ° С;
- jedna partia może pokryć taką powierzchnię, że granica z tynkiem z kolejnej porcji zaprawy nie jest widoczna.
Barwienie
Barwienie mieszanki to kolejny ważny etap przygotowania tynku. Wybieramy kolorystykę. Możesz użyć tak zwanego „wachlarza barwiącego”, który zawiera zarówno kolory, jak i ich wiele odcieni. Przydatne są narzędzia: arkusz białego papieru, miejsce na mieszaniny testowe do określenia odcienia, szpatułka i barwniki. Powinien być też biały tynk wenecki i odpowiednie kolory.
Co powinno być zrobione:
- Wybierz główny barwnik i dodaj go do bazy - białego tynku.
- Mieszaj szpatułką do uzyskania gładkości.
- Nałóż na papier niewielką ilość kolorowej mieszanki i porównaj ją z próbką na „wachlarzu”, określ, który odcień należy dodać / usunąć. W razie potrzeby ten krok powtarza się kilka razy.
Należy pamiętać, że kolor po wyschnięciu będzie około półtora tonu jaśniejszy niż w przypadku próbek.
Narzędzia do pracy
- mieszanka tynku weneckiego;
- Elementarz;
- wosk;
- kit;
- wałek;
- specjalna kielnia do tynku weneckiego;
- szpatułki o różnych szerokościach;
- papier ścierny o różnej wielkości ziarna;
- szlifierka;
- techniczna suszarka do włosów;
- centymetr / taśma miernicza;
- taśma maskująca;
- szmaty / zamsz / jedwab;
- mikser budowlany (możesz odebrać dowolne inne urządzenie);
- miejsce do mieszania składników mieszaniny;
- szablony.
Przygotowanie powierzchni
- Usuwamy pozostałą powłokę ze ściany lub sufitu, wszelkie zabrudzenia po wcześniejszych pracach wykończeniowych: olej, kurz, klej do tapet na ścianach, kit itp.
- Wyraźne nierówności eliminujemy wypełniając je cementem i piaskiem, drobne szpachlą.
- Używamy szlifierki, papieru ściernego o różnych ziarnach.
- Nałożyć pierwszą warstwę szpachli, pozostawić do wyschnięcia i nałożyć warstwę końcowej szpachli o drobnej teksturze.
- Przecieramy papierem ściernym.
- Później dwukrotnie impregnujemy ścianę podkładem. Robimy to w odstępach 3-4 godzin w celu zwiększenia przepuszczalności warstw.
- Konieczne może być nałożenie kolejnej warstwy odcienia, aby tynk miał ten sam ton co podkład.
Metody aplikacji
Należy zaznaczyć, że zaproszenie zatrudnionych specjalistów, którzy nie będą pracować za darmo, a sama dekoracja tynkiem weneckim to kosztowna przyjemność. Samodzielna produkcja rozwiązania i zastosowanie prostych tekstur pozwala dużo zaoszczędzić, a wynik uzasadnia wszystkie wysiłki. Istnieją pewne zasady i technologia stosowania weneckiego.
Instrukcja krok po kroku:
- Nałożyć możliwie najcieńszą warstwę masy szpachlowej i odczekać 6-8 godzin, aż całkowicie wyschnie.
- Równomiernie nałóż podkład. Stosunek woda / mieszanina wynosi od 1 do 7. Najprawdopodobniej prawidłowe będzie nałożenie 2 warstw podkładu.
- Zaczynamy nakładać tynk od góry ściany lekkimi łukowatymi ruchami w dół i na boki. W przeciwieństwie do podkładu mieszaninę nakłada się nierównomiernie.
- Konieczne jest monitorowanie nasycenia koloru obrazu, aby później nie trzeba było dokładać warstw tynku w celu skorygowania niespójności w kolorystyce.
- Pierwsze warstwy nakładać szeroką szpachelką, wykonując krótkie ruchy po łuku.
- Po zakończeniu procesu sprawdzamy grubość warstwy, staramy się ją zminimalizować.
- Ponownie bierzemy w dłonie szeroką szpatułkę, wygładzamy wenecki od dołu do góry i od góry do dołu, na krzyż.
- Cały obszar polerujemy pacą pod kątem 10 stopni.
- W przypadku, gdy na ścianie znajduje się gniazdo, powierzchnia wokół niego jest obrabiana w kierunku od niego. Używa się szpatułki o mniejszej szerokości lub tarki.
- Wszelkie zauważone wady / niedoskonałości / grubość warstwy - naprawiamy póki Venetian pozostaje mokry.
- W razie potrzeby powierzchnię traktujemy woskiem - polerujemy.
Oto kilka różnych technik symulowania malarstwa weneckiego:
Tynk wenecki imitujący marmur
- Tynk nakładamy losowo, pokrywając całą powierzchnię;
- Nałożyć teksturę, gdy mieszanka pozostaje mokra za pomocą pacy;
- Zatrzymujemy się na kilka godzin, podczas których przygotowujemy 2-4 odmiany mieszanki z dodatkami w różnych kolorach. Nakładamy je stopniowo szpatułką lub kielnią pociągnięciami po całej powierzchni długim łukiem.
- Suszyć przez około jeden dzień. Możesz powtórzyć tę procedurę kilka razy, pozostawiając około jednego dnia do wyschnięcia między każdym cyklem.
- Ścianę szlifujemy trzykrotnie różnymi nasadkami za pomocą szlifierki.
- Kolejnym etapem jest prasowanie. Do prasowania konieczne jest dociskanie kielni do powierzchni ze znaczną siłą.
- Na koniec wykańczamy ścianę / sufit lakierem / woskiem.
Tynk wenecki imitujący klasyczną wersję
- Pierwszą warstwę nakładamy w taki sam sposób jak przy imitacji marmuru. Zatrzymujemy się na kilka godzin, aby wyschnąć.
- Nadmiar tynku przetwarzamy kielnią.
- Prasowanie prowadzimy do momentu uzyskania efektu metalicznego połysku.
- Przygotowujemy tynk jednobarwny, nakładamy go, ponownie wracamy do procesu prasowania, po czym czekamy krócej - wystarczy 30-40 minut.
- Podczas nakładania kolejnych warstw postępuj zgodnie z tą samą sekwencją.
- Szlifierkę z trzema różnymi nasadkami używamy tylko wtedy, gdy powierzchnia jest całkowicie sucha.
- Ścianę pokrywamy woskiem / lakierem.
Tynk wenecki imitujący spękanie
Craquelure w języku francuskim oznacza „antyk”.
Procedura:
- Za pomocą szpatułki nałóż grubą warstwę tynku losowymi ruchami.
- Powierzchnię ogrzewamy suszarką elektryczną, aby na tynku pojawiły się pęknięcia na skutek kontrastowych zmian temperatury.
- Gdy pojawią się pęknięcia, poczekaj do wyschnięcia - około 24 godzin.
- Tynk Venetian nakłada się cienką warstwą i powinien mieć inny kolor niż poprzedni.
- Kończymy proces zwykłym trzystopniowym szlifowaniem żelazkiem.
Tynk wenecki imitujący korek
- Zaczynamy od warstwy o różnych kolorach. Jest przygotowywany przez niepełne wymieszanie roztworów dwóch lub trzech różnych tonów.
- Nałożyć grubą warstwę na ścianę kielnią lub szeroką szpachelką, a następnie dokładnie osuszyć suszarką budowlaną.
- Suszarkę do włosów używamy w różnych odległościach od ściany, aby uzyskać niejednorodną teksturę - charakterystyczne pęknięcia.
- Zatrzymujemy się na dwa dni na dalsze suszenie.
- Nakładamy drugą warstwę tynku, powinna mieć inny odcień koloru niż pierwsza warstwa.
- Tynk szlifujemy szmerglem lub szlifierką.
- Ścianę pokrywamy woskiem lub lakierem.
Teksturowany tynk wenecki
- Powierzchnię ściany / sufitu pokrywamy preparatem gruntującym dyspersyjnym.
- Pozostawić powłokę do wyschnięcia i nałożyć warstwę gruntu kryjącego.
- Robimy sobie kilka godzin przerwy.
- Tynk nakładać cienką, równą warstwą za pomocą wałka z futrem i pozostawić do wyschnięcia na trzy do czterech godzin.
- Powierzchnię wyrównujemy wąską metalową szpachelką.
- Nałóż drugą warstwę Venetian za pomocą kielni.
- Suszymy powierzchnię przez sześć godzin.
- Powtarzamy usuwanie nieprawidłowości.
- Do lakieru weneckiego dodajemy lakier nawierzchniowy, aby za pomocą miksera lub wiertarki z dyszą stworzyć gładź.
- Spodziewaj się 6 godzin do wyschnięcia.
- Prasowanie kielnią daje efekt metalicznego połysku.
- Polerowanie - nałóż warstwę wosku.
Pomocne wskazówki
Wybór tynku weneckiego to kwestia gustu. Wydaje się podobny do tekstury kamienia, pereł, powierzchni pokrytych skórą, drewna, tkaniny. W razie potrzeby teksturę można poprawić, a nawet całkowicie zmienić. Ściana lub sufit mogą stać się matowe lub błyszczące. Zastanów się nad przeznaczeniem pomieszczenia, którego styl chcesz zmienić.
Jeśli chcesz wykończyć tynkowanie metalu, należy go dodatkowo potraktować sztucznymi żywicami syntetycznymi, aby zapobiec korozji. Z czasem stanie się częściowo widoczny nawet przez półprzezroczystą warstwę tynku.
Aby zapewnić odporność na wilgoć, wymagana jest końcowa powłoka woskowa. Znajduje zastosowanie w łazienkach, wannach lub kuchniach, gdy są wykończone tynkiem weneckim. Jedyna uwaga w tym przypadku - nie zapominaj, że wosk ma tendencję do ciemnienia z czasem, więc unikaj jego zbyt dużych objętości.
Jeśli się powiedzie, uzyskasz piękną teksturowaną, odporną na wilgoć, twardą i gładką powierzchnię. Tynk może trwać do 15 lat lub dłużej. Dodatkowym atutem jest łatwość dopasowania pożądanego koloru i faktury do mebli.
Piękne przykłady we wnętrzu
Świetnie prezentuje się pod prysznicem różnorodna szpachlówka wenecka Veneto. Nieskomplikowana w wykonaniu powierzchnia doskonale imituje szlachetny polerowany marmur.
Ciepłe, piaszczyste odcienie tego projektu ściany podkreślają klasyczny styl jadalni. Lakonizm kolorów we wnętrzu jest kompensowany przez złożoność odcieni dekoracyjnych wykończeń.
Nowoczesna interpretacja tynku weneckiego do wnętrza kuchni miejskiej. Wyraźne przecinające się linie i głębokie szarości nadają brutalności miękkiemu i ciepłemu wyglądowi.
Kolejny przykład nowoczesnego rozwiązania kuchennego. Powściągliwe piękno otynkowanych powierzchni, wyrazistość linii nie zaprzeczają naturalnej budowie drzewa. Nacisk zostaje przeniesiony na miękkie kontury fałszywych belek, pozostawiając miejsce dla właścicieli mieszkania. Oni sami muszą stać się częścią założeń projektowych.
Aby uzyskać informacje na temat nakładania tynku weneckiego własnymi rękami, zobacz następny film.
