Obecnie rynek budowlany obfituje w różnorodne płytki wykończeniowe elewacji. Należy jednak dokonać wyboru, kierując się nie tyle osobistymi preferencjami, co celem materiału. Tak więc w przypadku płytki do piwnicy nakładane są wysokie wymagania dotyczące wytrzymałości, odporności na zużycie, odporności na warunki atmosferyczne.
Funkcje:
Cokół to dolna część fasady, zwykle lekko wystająca do przodu. To swego rodzaju „warstwa” pomiędzy fundamentem a główną częścią budynku.
Cokół jest bardziej narażony na obciążenia mechaniczne i udarowe niż inne części elewacji. Zimą jest nie tylko wystawiony na działanie niskich temperatur, ale także zamarza w ziemi.
W momencie topnienia śniegu, a także podczas opadów, na piwnicę aktywnie wpływa wilgoć, aw większości przypadków w stopionej wodzie znajdują się cząsteczki odczynników drogowych i innych agresywnych składników.
Wszystko to determinuje zwiększone wymagania dotyczące wytrzymałości, mrozoodporności, obojętności chemicznej i odporności na wilgoć materiału wykończeniowego części piwnicznej. A ponieważ jest nierozerwalnie związany z elewacją, ważne jest, aby materiał charakteryzował się atrakcyjnością wizualną.
Te wymagania spełniają płytki piwniczne, które mogą mieć różny wzór, imitować daną powierzchnię i być wykonane z różnych kompozycji. Jedyne, co pozostaje niezmienione, to wysoka gęstość płytek piwnicznych, większa grubość w porównaniu z odpowiednikami elewacji i odpowiednio ulepszone wskaźniki wytrzymałości.
Wraz ze wzrostem grubości materiału zwiększa się jego izolacyjność cieplna i akustyczna.
Oczywistymi zaletami płytek cokołowych są:
- niezawodna ochrona budynku przed wnikaniem wilgoci;
- zwiększenie sprawności cieplnej budynku;
- większość nowoczesnych materiałów jest niepalna lub ma niską klasę palności;
- zwiększona charakterystyka wytrzymałościowa, odporność na zużycie;
- Odporność na czynniki atmosferyczne;
- łatwość montażu - płytka ma dogodne wymiary (jej wysokość zwykle odpowiada wysokości fundamentu);
- łatwość w utrzymaniu czystości - wiele powierzchni posiada powierzchnie samoczyszczące, większość z nich jest łatwa do czyszczenia za pomocą sztywnej szczotki i wody;
- długa żywotność, średnio 30-50 lat.
Wadą jest większa waga materiału, co wymaga dodatkowego wzmocnienia fundamentu. Jednak zawsze możesz znaleźć łatwiejszą opcję i być może uciekać się do wzmocnienia podstawy.
Na przykład, jeśli fundament nie jest wystarczająco mocny, aby zainstalować płytki klinkierowe, może wystarczyć zainstalowanie lżejszej metalowej bocznicy piwnicznej.
W razie potrzeby można wybrać panele z imitacją tego samego klinkieru.
Rodzaje
Płytki cokołowe mogą być wykonane z różnych materiałów. Rozważmy najczęstsze typy płytek.
Klinkier
Ta płytka elewacyjna pojawiła się jako alternatywa dla droższych i cięższych cegieł klinkierowych licowych. Nic dziwnego, że imituje cegłę, chociaż istnieją również opcje kamienia.
Płytki klinkierowe powstają na bazie gliny, która poddawana jest wypalaniu w wysokiej temperaturze. Rezultatem jest wytrzymały materiał, który charakteryzuje się niską absorpcją wilgoci, odpornością na ciepło i mrozoodpornością. Pod względem niezawodności dorównuje płytom granitowym.
Sam materiał nie posiada wysokich właściwości termoizolacyjnych, dlatego wymaga zastosowania izolacji. Ale dziś można również znaleźć stos termoelektryczny - ulepszoną próbkę na bazie klinkieru, wyposażoną w warstwę izolacji z poliuretanu lub wełny mineralnej. Oprócz tej dwuwarstwowej wersji płyty grzejnej dostępne są trzy i czterowarstwowe płyty, które wyposażone są w dodatkowe płyty usztywniające oraz wkłady ognioodporne. Płytki klinkierowe wyróżniają się wysokim kosztem, który jednak opłaca się przy długim okresie eksploatacji - 50 lat lub więcej.
Piasek polimerowy
Mając piasek w kompozycji, płytka ma lekkość, dobrą przepuszczalność pary. Niewielka waga produktu umożliwia montaż nawet na niezbrojonych podstawach, a także konstrukcjach wsporczych z niewielkim marginesem bezpieczeństwa. Obecność żywic polimerowych zapewnia wytrzymałość i odporność na wilgoć produktu, jego zdolność do zachowania integralności i geometrii pod wpływem wysokich i niskich temperatur. Wysoka plastyczność chroni płytki przed odpryskami i pęknięciami. Jest instalowany zarówno na sucho, jak i na mokro.
Hyperpressed
Płytka ta charakteryzuje się również lekkością i wytrzymałością, ma podwyższoną odporność na wilgoć, a także atrakcyjny wygląd. Zewnętrznie bardzo przypomina płytki klinkierowe.
Złóg
Takie płytki są wykonane z kamienia naturalnego lub sztucznego. Jednak kamień naturalny jest coraz rzadziej używany do dekoracji. Pomimo dużego marginesu bezpieczeństwa jest zbyt ciężki, trudny w obsłudze i utrzymaniu, może mieć tło promieniowania i ostatecznie ma wysoki koszt.
Jeśli jednak zdecydujesz się na kamień naturalny, wybierz wykończenie z płyty chodnikowej. Jest to grupa kamieni w postaci nieregularnych płyt, których grubość rzadko przekracza 50 mm.
Godnymi analogami materiału są kamionka porcelanowa, fagot, które są odmianami sztucznego kamienia. Głównymi składnikami takich materiałów są granit i inne kamienie naturalne zmielone na okruchy, a także żywice polimerowe. Rezultatem są płyty, które nie są gorsze pod względem niezawodności od swoich naturalnych odpowiedników, ale są lżejsze, bardziej odporne na wilgoć i mają niższy koszt.
Można śmiało powiedzieć, że waga kamionki porcelanowej nadal pozostaje znaczna, dlatego jest używana tylko na solidnych fundamentach. Dzięki nowoczesnym technologiom płytki ze sztucznego kamienia imitują dowolną naturalną powierzchnię - granit, łupek, obrobione i szorstkie powierzchnie kamienne itp.
Płyta żywiczna
Płytka licowa jest elastyczna, elastyczna, co umożliwia jej zastosowanie do licowania półokrągłych i okrągłych elementów cokołu. Zewnętrznie imitują cegłę lub „podarty” kamień.
Płytki dekoracyjne można przycinać nożyczkami konstrukcyjnymi, co ułatwia proces montażu. Montaż odbywa się metodą mokrą na specjalnym kleju, nie wymaga fugowania, dzięki czemu powstaje efektowna monolityczna powierzchnia. Pod produktem można położyć warstwę izolacji. Pod płytkami może znajdować się powierzchnia betonowa lub otynkowana.
Ceramiczny
Płytki ceramiczne są przyjazne dla środowiska i odporne na wilgoć. Pod względem niezawodności nieznacznie ustępuje jednej z najtrwalszych płytek klinkierowych. Jednak w przeciwieństwie do tych ostatnich, płytki ceramiczne mają niższą przewodność cieplną.
Zewnętrznie imituje powierzchnie kamienne, mocowane tylko na skrzyni.
Panele cokołowe
Materiał może być oparty na PCV (rzadko lepiej odmówić zakupu), ramie metalowej lub włókno-cementowej. Płyty z cementu włóknistego są mocniejsze, trwalsze, ale mają większą wagę i wyższy koszt. Jednak produkty sidingu metalowego wytrzymują również zwiększone obciążenia i mają ochronę antykorozyjną.
Wskazówki dotyczące stylizacji
Zachowanie i wyeksponowanie najlepszych parametrów technicznych płytek piwnicznych jest możliwe tylko przy zachowaniu technologii montażu.
Mokry sposób
Ten proces obejmuje kilka głównych etapów.
Przygotowanie ścian
Powierzchnia jest wyrównana, stara powłoka jest usuwana, a ściana jest traktowana 2-3 warstwami podkładu. Następnie kładzie się warstwę materiałów termoizolacyjnych i hydroizolacyjnych, na wierzchu znajduje się metalowa siatka wzmacniająca.
Oznakowanie ścian, przygotowanie materiałów
Zgodnie z wymiarami płytek piwnica jest oznaczona. Nie należy zaniedbywać tego etapu, ponieważ tylko w ten sposób można uzyskać nieskazitelny wygląd bazy.
Po zakończeniu i sprawdzeniu znakowania zaczynają przygotowywać kompozycję klejową. Zaleca się użycie specjalnego mrozoodpornego kleju do płytek. Posiada dobrą przyczepność, wytrzymuje 150-300 cykli zamrażania i zapewnia niezawodne mocowanie płytek.
Preferowane są preparaty znanych producentów, przed zakupem należy upewnić się, że sprzedawca prawidłowo przestrzega warunków przechowywania.
Pamiętaj, że nawet najwyższej jakości i najdroższa płytka nie ochronią podłoża, jeśli wybierzesz klej o wątpliwej jakości. Materiał zacznie odsuwać się od ściany.
Mocowanie płytek
W przypadku montażu na mokro klej nakłada się na ścianę (wielkość miejsca sklejenia powinna być nieco większa niż przyklejanej płytki). Nałóż tę samą lub nieco mniejszą warstwę kleju za pomocą pacy zębatej na tylną część płytki. Następnie jest dociskany do powierzchni i przytrzymywany przez kilka sekund.
Płytki układane są ze szczelinami, których jednolitość uzyskuje się za pomocą lamp ostrzegawczych lub stalowego pręta o okrągłym przekroju o odpowiedniej średnicy. Zwykle odstęp między szwami wynosi 12-14 mm.
Cement
Po wyschnięciu płytek przestrzeń między fugami jest impregnowana masą szpachlową.
W ten sposób układane są głównie płytki klinkierowe.
System zawiasowy
Większość nowoczesnych materiałów kaflowych jest mocowana do poszycia wznoszonego na powierzchni ścian budynku. Rama wykonana jest z profili metalowych lub drewnianych belek. Mocowanie do ścian odbywa się za pomocą zacisków.
Po zamontowaniu ramy płyty elewacyjne mocuje się za pomocą śrub, wkrętów lub specjalnych łączników (np. Ruchome płozy). Zdobienie narożników oraz innych elementów architektonicznych, a także pochyłości okien i drzwi pozwala na zastosowanie dodatkowych elementów.
Zaletą systemu zawiasowego jest brak dodatkowego obciążenia fundamentu, czego nie można powiedzieć przy mocowaniu płyt metodą mokrą. Istnieje możliwość mocowania paneli niezależnie od właściwości i stanu pokrycia ścian budynku, a także ukrywania drobnych ubytków i różnic w wysokości ścian.
Systemy kurtynowe zwykle wymagają zachowania niewielkiej szczeliny powietrznej do 25-35 mm między elewacją a ścianą. System nazywany jest wentylowanym i poprawia parametry cieplne budynku.
Często między ścianą a skrzynią układana jest izolacja, co zapewnia również wzrost właściwości termoizolacyjnych konstrukcji.
Przy konstruowaniu listwy ważne jest, aby profile metalowe były wykonane z materiałów odpornych na wilgoć (aluminium, stal nierdzewna) lub pokryte proszkami antykorozyjnymi.
Drewniana listwa jest używana rzadziej ze względu na niższe wskaźniki wytrzymałości, nadaje się do okładania piwnicy o małej powierzchni i nie zapewnia stosowania ciężkich płyt elewacyjnych. Ponadto elementy drewniane muszą być starannie zabezpieczone środkami zmniejszającymi palność i związkami, aby zwiększyć odporność na wilgoć.
Najpierw układane są płytki piwniczne, a dopiero potem okładzina elewacyjna. Wynika to z potrzeby zorganizowania odpływu, który chroni wystającą część podstawy przed wilgocią i jej podszewkę.
Wymiary
Nie ma jednego standardu zatwierdzającego wielkość materiałów piwnicznych. Płyty różnych typów i produkowane pod różnymi markami różnią się wymiarami. Jedność widać, jeśli chodzi o grubość powłoki.
Grubość płytki piwnicznej jest zwykle 1,5-2 razy większa niż grubość podobnego materiału elewacyjnego. Płytki tego typu muszą mieć grubość co najmniej 17-20 mm.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją 3 główne typy wymiarów płytek piwnic:
- duże (ich długość może sięgać 200-250 mm);
- średniej wielkości (długość waha się od 80-90 mm do 10-120 mm);
- małe rozmiary (zwykle odpowiadają rozmiarom cegieł licowych lub mają nieco większe wymiary).
Podział ten jest bardzo arbitralny, zwykle każdy typ płytek ma swoje własne zakresy rozmiarów.
Jak wybrać?
Przed zakupem płytki należy zdecydować, w jaki sposób zostanie ułożony materiał, i wyjaśnić nośność fundamentu. Płyty niezbrojone na pewno nie wytrzymają ciężkich płyt na bazie kamienia czy cementu. W idealnym przypadku o licowaniu elewacji i piwnicy należy zdecydować się na etapie opracowywania planu budowy.
Kiedy przychodzisz do sklepu, upewnij się, że oceniasz lub oferujesz materiały zaprojektowane specjalnie do użytku na zewnątrz. Z reguły posiada specjalne oznaczenie „płatek śniegu”, które wskazuje na mrozoodporność produktu.
Poproś sprzedawcę o przedstawienie certyfikatów i innych dokumentów potwierdzających oryginalność produktu. Oczywiście lepiej kupować produkty od znanych producentów. Czołowe pozycje na rynku zajmują firmy niemieckie i polskie. Stosowanie płytek nie powinno być ograniczone do mniej niż 20-25 lat eksploatacji.
Jeśli chcesz przykleić płytki, a następnie wytrzeć szwy, wybierz mrozoodporne mieszanki tej samej marki.
Jeśli nie możesz zdecydować się na odcień płytek, wybierz te, które są o ton ciemniejsze niż główne wykończenie. Ta opcja jest zwykle korzystna dla wszystkich. Preferowane są materiały, których odcień powstaje podczas procesu wypalania bez dodatku pigmentów (w przypadku płytek na bazie gliny).
Płytki z malowanymi powierzchniami należy zabezpieczyć niezawodną przezroczystą warstwą polimerową (w opcji - powłokę ceramiczną). Tylko w tym przypadku możemy mówić o zachowaniu koloru materiału przez cały okres użytkowania elewacji piwnicy.
Piękne przykłady
Domy z cokołami ozdobionymi naturalnym lub sztucznym kamieniem zawsze wyglądają solidnie i szanownie. Pozostała część elewacji jest zwykle pokryta cegłą, tynkiem lub kamieniem (lub materiałami imitującymi te powierzchnie). Jednocześnie ważne jest, aby kamienie w części piwnicznej były większe w porównaniu z elementami wystroju elewacji.
Czasami do wykończenia piwnicy i elewacji używa się materiałów o tej samej strukturze, ale w różnych kolorach. Kolorystyka może być bliska lub kontrastowa.
Gładka cegła na elewacji harmonijnie łączy się z podobnym materiałem w części piwnicznej. To prawda, że cegła może mieć pofałdowanie. Innymi słowy, elewacja powinna stać się spokojniejszym tłem dla teksturowanych, przyciągających uwagę płytek piwnicznych.
Więcej informacji znajdziesz poniżej.
