Pełen wdzięku powojnik krzewowy w okresie kwitnienia zamienia teren przydomowy w prawdziwy rajski ogród. Z pomocą tych niesamowitych roślin możesz przekształcić dowolny zakątek witryny, udekorować jej nie najbardziej atrakcyjne miejsca. Jakie odmiany powojników krzewów są używane w projektowaniu krajobrazu? Jakie są niuanse ich sadzenia i uprawy? O tym wszystkim opowiemy w naszym artykule.
Opis
Powojniki krzewiaste (inna popularna nazwa to powojniki) to bezpretensjonalne byliny kwitnące, których wysokość może wynosić od 0,5 do 2 metrów. Większość odmian tych roślin zachwyca kwitnieniem przez kilka miesięcy - od mniej więcej początku lub połowy lata do późnej jesieni.
Wśród ogrodników szczególnie popularne są powojniki krzewiaste, które zapewniają niesamowitą bezpretensjonalność, wytrzymałość, mrozoodporność. Cechy te pozwalają roślinom zakorzenić się nawet w regionach o surowym klimacie, w tym na Uralu i Syberii.
Kształt i wielkość liści, a także kolor kwiatów powojników krzewiastych zależą od odmiany. Najpopularniejsze odmiany mają kształt gwiazdy lub dzwonka.
Paleta kolorów jest dość obszerna, w tym mleczno-biały, liliowy, fioletowy, cytrynowy, a nawet bordowy brąz.
System korzeniowy tych wieloletnich krzewów może być zasadniczy lub włóknisty . Kolor liści większości odmian jest soczyście zielony. Jednak są też powojniki z fioletowo-bordowymi liśćmi.
Doświadczeni hodowcy dzielą wszystkie odmiany powojników krzewiastych na 2 duże kategorie:
- wielkokwiatowe;
- drobnokwiatowe.
Pierwsza kategoria obejmuje powojniki liściaste, w których rozmiary kwiatów mogą osiągnąć 10-12 centymetrów. W niektórych roślinach hybrydowych rozmiary kwiatów mogą osiągnąć 20-25 centymetrów. Druga kategoria obejmuje powojniki z małymi kwiatami, których wielkość nie przekracza 3-4 centymetrów.
Odmiany
W nowoczesnych ogrodach można spotkać duże i drobnokwiatowe, wysokie i nisko rosnące odmiany. Najpopularniejsze z nich przedstawiono poniżej.
- „Memory of the Heart” to bardzo rozpowszechniona odmiana kwitnąca, stosowana w ogrodnictwie krajobrazowym. To stosunkowo wysoki krzew, którego wysokość może dochodzić do 2 metrów. Rośliny tej odmiany charakteryzują się intensywnym tworzeniem rzęs, obfitym i długim kwitnieniem. Kwiaty są duże (do 10 centymetrów), dzwonkowate, liliowo-różowawe.
- "Baby Rose" to popularna niewymiarowa odmiana o małych, ale bardzo pięknych kwiatach. Średnia wysokość zwartego krzewu wynosi około 70 centymetrów. Roślina uzyskuje szczególny efekt dekoracyjny w okresie bujnego kwitnienia. Kwiaty są pachnące, małe (do 4 centymetrów), jasnoróżowe, dzwonkowate.
- „Radar miłości” to spektakularna i dość stara odmiana, szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. Po wzmocnieniu na podporze krzew ten aktywnie rośnie w różnych kierunkach, tworząc liczne pędy o długości do 3 metrów. Kwiaty są średniej wielkości (około 3-4 cm), słonecznie żółte, dzwonkowate.
- "Alba" to bardzo wdzięczna odmiana średniej wielkości. Roślinę można uprawiać zarówno jako krzew mocowany na podporze, jak i jako okrywę. Średnia długość pędów waha się od 0,8 do 1 metra. W okresie kwitnienia pokrywają ją liczne mlecznobiałe dzwoneczki. Okres kwitnienia może trwać kilka miesięcy (od wczesnego lata do jesieni).
- New Love to bardzo atrakcyjna, kwitnąca odmiana powojników niskich. Średnia wysokość rośliny sięga 65 centymetrów. W okresie aktywnego wzrostu masy wegetatywnej powojniki tej odmiany tworzą zwarte krzewy, obficie ulistnione. Liście są duże, tłoczone, w kolorze soczystej zieleni. Kwiaty lawendowo-liliowe z żółtym rdzeniem, wizualnie przypominające kwiaty hiacyntu.
Lądowanie
Termin sadzenia tych roślin kwiatowych powinien być powiązany z warunkami klimatycznymi obszaru. Tak więc w regionach północnych najlepiej sadzić powojniki krzewowe wiosną. Na południu rośliny te można sadzić wiosną, latem i jesienią.
Powojniki krzewiaste należy sadzić w miejscach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Około 6-7 miesięcy przed sadzeniem sadzonek zaleca się wykopanie ziemi w miejscach, w których mają zostać posadzone młode rośliny. Podczas wykopywania wprowadza się mieszankę składników odżywczych z następujących składników (na 1 metr kwadratowy powierzchni działki):
- 10 kg próchnicy liściastej;
- 350-400 g mąki dolomitowej;
- 100-150 g superfosfatu.
Średnie wymiary otworów do sadzenia to około 50x50x50 centymetrów. Odległość między dołami powinna wynosić co najmniej 150 centymetrów.
Na dnie dołów umieszcza się warstwę drenażową o grubości 6-10 centymetrów. Każdy dół jest wypełniony luźną i lekką mieszanką gleby składającą się z żyznej ziemi ogrodowej (2 części), kompostu (2 części) i piasku (1 część). Oprócz mieszanki zaleca się dodanie złożonego nawozu i odrobiny popiołu drzewnego. Otwory nie są całkowicie wypełnione, koncentrując się na wielkości i średnicy korzeni sadzonek.
Sadzenie przeprowadza się ostrożnie, trzymając roślinę w pozycji pionowej palcami. Korzenie sadzonki należy ostrożnie rozłożyć.
Nie można sadzić powojników ze splątanymi, zgiętymi lub sękatymi korzeniami.
Po umieszczeniu sadzonki w dołku ostrożnie przykryj jej korzenie mieszanką gleby ze wszystkich stron. Ważne jest, aby pamiętać, że podczas sadzenia młodych roślin zaleca się lekkie zakopanie w ziemi, upewniając się, że co najmniej jeden pąk pozostaje na powierzchni. Po posadzeniu ziemia wokół sadzonek jest obficie podlewana. W przyszłości podlewanie odbywa się co drugi dzień, wydając około 7-10 litrów wody na każdą młodą roślinę.
Jeśli planowane są byliny do ogrodnictwa wertykalnego, to podczas sadzenia lub po sadzeniu należy umieścić podporę obok powojnika . Jeśli rośliny mają być uprawiane jako okrywowe, będą musiały zapewnić wystarczającą ilość wolnej przestrzeni.
Opieka
Większość odmian powojników krzewów to dość odporne i bezpretensjonalne rośliny, które nie wymagają szczególnej pielęgnacji. Aby jednak ci przedstawiciele świata dekoracyjnej flory dobrze się czuli i bujnie kwitli, należy stworzyć im jak najbardziej komfortowe warunki życia. To znaczy:
- regularne podlewanie;
- terminowe karmienie;
- ściółkowanie i spulchnianie gleby w pobliżu buszu.
Podlewanie tych kwitnących bylin powinno odbywać się regularnie . Młode rośliny podlewamy ciepłą wodą raz na 2 dni, dorosłe krzewy raz na 3-4 dni. W ponure, chłodne lub deszczowe lato częstotliwość podlewania jest znacznie zmniejszona. Po podlaniu ziemia obok roślin jest ściółkowana.
Terminowe karmienie jest ważnym warunkiem, od którego zależy czas i jakość kwitnienia powojników krzewiastych. Doświadczeni hodowcy zalecają karmienie młodych roślin materią organiczną w pierwszym roku po posadzeniu, co przyspieszy wzrost zielonej masy i korzeni. Dojrzałe krzewy są zwykle karmione wiosną, kiedy rośliny aktywnie tworzą pąki. Złożone nawozy kwiatowe są stosowane jako karma wiosenna.
Już kwitnące powojniki, które zużywają dużo energii na tworzenie nowych pąków, również wymagają dodatkowego nawożenia. Zaleca się okresowe karmienie takich krzewów materią organiczną i nawozami mineralnymi lub specjalnymi kompleksami fosforowo-potasowymi.
Ściółkowanie i spulchnianie gleby wokół buszu to zabiegi, od których realizacji w dużej mierze zależy zdrowie systemu korzeniowego . Ściółkowanie zapobiega utracie wilgoci w glebie i chroni korzenie roślin przed przegrzaniem. Trociny, wióry drewniane, słoma są zwykle używane jako ściółka. Poluzowanie z kolei zapewnia normalną wymianę powietrza w glebie, co jest niezwykle ważne dla korzeni powojników.
Na szczególną uwagę zasługuje jesienne przycinanie roślin. Niektóre odmiany powojników krzewów tego nie potrzebują, ponieważ wraz z nadejściem chłodów ich część nadziemna całkowicie obumiera. Te same rośliny, które wymagają tej procedury, są cięte zgodnie z typem 3, prawie całkowicie usuwając całą część nadziemną na ziemię za pomocą sekatora. Na powierzchni pozostaje tylko kilka skróconych pędów z pąkami.
Na zimę są izolowane warstwą słomy lub gałęzi świerkowych, na których układany jest włókninowy materiał wierzchni. Powojniki izolowane są w ten sam sposób, w którym ze względu na cechy odmianowe ginie tylko górna część krzewu. W tym przypadku resztki łodyg są zginane do ziemi i przypinane, po czym są izolowane.
Reprodukcja
Zwykle ogrodnicy rozmnażają powojniki krzewowe w popularny sposób wegetatywny przy użyciu:
- sadzonki;
- warstwowanie;
- delenki (części macierzystego buszu).
Zbiór sadzonek rozpoczyna się w okresie, gdy roślina zaczyna przygotowywać się do kwitnienia. Sadzonki wycina się ze środka najsilniejszych pędów. Każde cięcie powinno mieć co najmniej 2 pąki.
Przed wysłaniem do szklarni w celu ukorzenienia zebrane sadzonki są traktowane stymulatorem tworzenia korzeni przez około 10 godzin. Następnie sadzi się je w pojemnikach z luźną mieszanką gleby i przykrywa folią na wierzchu. W szklarniach przez cały proces ukorzeniania (średnio 2-3 miesiące) utrzymuje się wysoka wilgotność.
Dobre wyniki uzyskuje się przez ukorzenienie sadzonek z macierzystego krzewu. Ta metoda jest zwykle stosowana wiosną lub wczesnym latem.
Aby przeprowadzić tę procedurę, musisz:
- wybierz kilka silnych i dobrze rozwiniętych pędów na roślinie matecznej;
- ułóż pędy w rowkach wcześniej ułożonych w ziemi;
- wkopać pędy, pozostawiając tylko wierzchołek i liście na powierzchni.
Gleba w miejscach kopania pędów jest regularnie nawilżana. Młode krzewy pojawiają się zwykle wiosną lub jesienią następnego roku. Są starannie oddzielane od rośliny macierzystej i przesadzane na stałe miejsce.
Dojrzałe powojniki krzewów można sadzić przez podział. Do tej procedury wiosną (przed kwitnieniem) lub jesienią wybiera się mocne i zdrowe pięcioletnie krzewy, które są starannie wykopywane i usuwane z ziemi. Kula korzeniowa na każdej roślinie jest myta i suszona, po czym krzew dzieli się na kilka części. Każda część musi mieć wystarczającą liczbę korzeni i łodyg.
Podział odbywa się za pomocą ostrego topora lub sekatora. Każde cięcie sadzi się w dołku w zwykły sposób.
Choroby i szkodniki
Powojniki krzewiaste rzadko są dotknięte chorobami lub szkodnikami. Jednak niewłaściwa pielęgnacja i niekorzystne środowisko często powodują gwałtowne osłabienie ich odporności, co powoduje rozwój chorób i spadek odporności na szkodniki.
Często na osłabione powojniki krzewowe wpływa szara zgnilizna , która rozwija się przy nadmiernej wilgoci i braku światła. Charakterystyczną cechą tej choroby są specyficzne brudnobrązowe plamy z szarawym puszystym nalotem, które tworzą się na liściach i pędach. Leczenie zaatakowanej rośliny polega na całkowitym usunięciu zaatakowanych łodyg i liści oraz ostrożnym potraktowaniu krzewu lekiem „Fundazol”. W celach profilaktycznych traktuje się nim również rośliny znajdujące się obok zakażonych powojników. W przypadku poważnych uszkodzeń chora roślina musi zostać zniszczona.
Inną częstą chorobą tych kwitnących bylin jest mączniak prawdziwy . Jego charakterystyczną cechą jest szaro-biały, pudrowy nalot pokrywający liście i pędy krzewu. Leczenie w tym przypadku polega na leczeniu rośliny lekami „Fundazol” lub „Topaz”.
Dobre wyniki uzyskuje się również traktując krzak roztworem sody kalcynowanej, siarczanu miedzi.
Niedźwiedź jest jednym z najbardziej podstępnych wrogów powojników buszu . Ten żarłoczny szkodnik wykonujący ruchy w ziemi poważnie uszkadza system korzeniowy roślin. Pozbycie się tego nie jest łatwe. W tym celu stosuje się zestaw miar:
- zakładanie pułapek na przynęty;
- rozlanie szkodnika porusza się stężonym roztworem mydła;
- traktowanie miejsc, w których niedźwiedź został znaleziony, za pomocą pestycydów.
Wielu ogrodników zwraca uwagę na skuteczność specjalistycznych preparatów przeciwko niedźwiedziom. Jednym z nich jest bioinsektycyd „Metarizin”.
Pojawienie się żółtych plam i grudek pajęczyn na liściach powojników wskazuje, że na roślinę wpływa przędziorek. Sucha i upalna pogoda stwarza dogodne warunki do pojawienia się tego pasożyta. Aby pozbyć się szkodnika, dotknięte powojniki są leczone Actellikiem.
Przykłady w projektowaniu krajobrazu
W projektowaniu krajobrazu powojniki krzewiaste są wykorzystywane nie tylko do pionowego ogrodnictwa, ozdabiania ścian, pergoli czy łuków. Często są uprawiane jako roślina okrywowa, która jest doskonałym tłem dla małych i średnich kwiatów.
Nisko rosnące powojniki krzewiaste (60-70 centymetrów wysokości) wyglądają organicznie w duecie z krewnymi podobnymi do liany. Róże, jaśmin i nisko rosnące odmiany kpiny również mogą stanowić dla nich dobre towarzystwo.
Rosnące powojniki krzewiaste w półcieniu można je wyróżnić na tle ogólnego krajobrazu. Tak więc gospodarze z biało-zielonymi lub żółto-zielonymi liśćmi pomogą podkreślić ich blask w okresie kwitnienia, na tle którego kwiaty powojników będą wyglądać jeszcze bardziej nietypowo i jaśniej.
Wszystko o powojnikach krzewów, patrz poniżej.
