Jak wiecie, do dnia dzisiejszego istnieje zamieszanie między nazwami pelargonii i geranium. Początkowo rodzaj pelargonii był oddzielony od rodzaju geranium. Carl Linnaeus, botanik ze Szwecji, zdecydowanie się z tym nie zgadzał. Powody tego niezadowolenia pozostawały nikomu nieznane. W swojej pracy opublikowanej w połowie XVIII wieku połączył dwa rodzaje roślin zwane pelargoniami. Byli inni przedstawiciele nauki, którzy zdecydowanie sprzeciwiali się temu pomysłowi, ale nie udało się przełamać utrwalonego stereotypu społecznego. Dlatego dziś pelargonia jest często nazywana geranium u zwykłych ludzi.
Opis
Pelargonium (pachnący geranium) to rodzina Geranievów, wieloletnich roślin. Nazwa oznacza „żuraw” w tłumaczeniu z języka greckiego. Po opadnięciu liści szypułki owoce przypominają długi dziób żurawia. Miejsce narodzin pięknych kwiatów to Ameryka Południowa. Obecnie kwiat ten jest bardzo popularny w hodowli domowej i dekoracyjnej dekoracji rabat kwiatowych. Ze względu na jasny, zróżnicowany kolor kwiatów i bezpretensjonalną pielęgnację pachnąca pelargonia pozostaje jedną z ulubionych roślin hodowców kwiatów. Jego charakterystycznymi cechami są aromat i właściwości lecznicze. Różnorodność zapachów tego kwiatu zadziwia wyobraźnię: wśród aromatów są zapachy róży i pomarańczy, limonki, gałki muszkatołowej, cedru, ananasa, a nawet czekolady.
Popularne odmiany
Istnieje wiele odmian pelargonii, a każda z nich ma charakterystyczną cechę nawet w zapachu. Znany jest również nie kwitnący gatunek pelargonii, ale nie występuje on tak często w kolekcji kwiaciarni.
- Bodziszek cytrynowy, pospolity i ukochany przez wszystkich. To największy przedstawiciel, bo wysokość rośliny w sprzyjających warunkach sięga półtora metra wysokości. Liście tego pelargonii mają cytrynowy zapach. Wychodząc, geranium cytrynowy, podobnie jak większość krewnych, jest bezpretensjonalny. Nadaje się do użytku na zewnątrz. Jego liście są bardzo piękne, wizualnie podzielone na sektory, podobnie jak płatki śniegu, mają bogaty zielony kolor, wektor wzrostu jest skierowany w dół. Taka pelargonia nie toleruje dobrze źródeł ciepła.
- Geranium Candy Dancer to kolejny przedstawiciel tego rodzaju, którego aromat kojarzy się z zapachem cytryny. Ale wielu hodowców kwiatów powie, że liście wydzielają zapach orientalnego przysmaku - tureckiej rozkoszy. Przy najlżejszym dotknięciu liścia zapach wypełni całe pomieszczenie. Nic dziwnego, że nazwa tej rośliny została przetłumaczona jako „słodka tancerka”. Ten geranium kwitnie różowymi kwiatami z ciemnymi plamami.
- Odmiana geranium - „Czekolada” uderza swoją indywidualnością. Liście tej rośliny mają różny kolor od czekoladowego brązu do miętowej zieleni na brzegach. Kwiaty z reguły mają jasne odcienie, zebrane w kwiatostany z czapką do 10 cm.Dziś ten rodzaj kwiatów jest aktywnie wykorzystywany do ozdabiania budynków, podwieszanych klombów i balkonów.
- Geranium Ardwick Cinnamon to bardzo zwarty krzew. Zapach liści przypomina cynamon. Ze względu na ciągłe kwitnienie białych małych kwiatostanów ta odmiana jest bardzo lubiana przez hodowców kwiatów. Opadające się w dół liście nadają im srebrzysty kolor z malinowym odcieniem.
- Geranium Charity wyróżnia się aromatem, przypominającym mieszankę zapachu pomarańczy i róży. Jest to bardzo nieskomplikowany kwiat z małymi różowymi płatkami pąków przeplatanych kolorem Marsala. Z reguły liście są jasnozielone z białą obwódką.
- Kamień szlachetny to odmiana pelargonii o prostych, dużych różowawych kwiatach. Kwiatostany tego gatunku wyróżniają się bujnym kwitnieniem. Liście mają silny cytrusowy zapach. Wysokość rośliny powyżej 50 cm.
Lądowanie
Wielu hodowców zgadza się, że pelargonia jest raczej bezpretensjonalną rośliną i nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Do obfitego kwitnienia i zdrowego wzrostu pelargonii potrzebne są odpowiednie warunki. Gleba do sadzenia powinna być kwaśna lub obojętna, a ogólny skład powinien być luźny, przewiewny, z dodatkiem torfu i piasku. W tej kompozycji roślina poczuje się najbardziej komfortowo. Możesz nawozić roślinę kompozycją mineralną. Obfite podlewanie pelargonii jest przeciwwskazane, ale roślina będzie w stanie przetrwać suszę.
Bodziszek uwielbia temperaturę + 15 ° C, ale stworzenie takiego reżimu temperaturowego w domu jest prawie niemożliwe. Logiczne jest, że pelargonia nie toleruje dobrze otwartego światła słonecznego i wymaga cieniowania. Najlepszą opcją dla lokalizacji rośliny jest strona nie nasłoneczniona. Zasada sadzenia pelargonii, jak wszystkie rośliny, jest podobna i nie wymaga żadnych specjalnych urządzeń. Do sadzenia w ogrodzie sadzonki są zakorzenione w torfie lub piasku, aw domu można użyć perlitu.
Opieka
W mieszkaniach bardzo często uprawia się pelargonie. Obecnie istnieje wiele rodzajów pelargonii domowej. W domu kwiat jest bardzo bezpretensjonalny w pielęgnacji, ale aby uzyskać obfite zdrowe kwitnienie rośliny, konieczne jest stworzenie akceptowalnych warunków życia. Ponadto każda odmiana roślin ma określone wymagania. Istnieją podstawowe zasady pielęgnacji, pod warunkiem, że kwiat będzie się czuł komfortowo: optymalny reżim świetlny, wystarczająca wilgotność, odpowiednia temperatura powietrza i żyzny skład gleby.
- Bodziszek uwielbia oświetlone pomieszczenia, ale należy unikać bezpośredniego światła słonecznego. Jeśli liście kwiatu staną się bladozielone, oznacza to, że roślina odczuwa brak światła.
- Jak każda roślina doniczkowa, pelargonia nie lubi przeciągów i zimnego powietrza. Optymalna temperatura powietrza w domu to + 20C.
- Bodziszek jest całkowicie niewymagający wilgoci, należy jednak pamiętać, że gleba w doniczce nie powinna wysychać.
- Okres spoczynku pelargonii zimą. W tej chwili niektóre odmiany zrzucają wszystkie łodygi kwiatowe. W marcu-kwietniu okres kwitnienia zostaje wznowiony i trwa, z zastrzeżeniem komfortowych warunków przetrzymywania, do sierpnia.
- Glebę dla rośliny można kupić jako gotowe podłoże, które zawiera już piasek, ziemię i torf. Pożądane jest, aby był przewiewny w swojej konsystencji. Podczas sadzenia na dnie doniczki należy ułożyć ekspandowaną glinę - pozwoli to uniknąć stagnacji wody.
Metody reprodukcji
Bodziszek rozmnaża się na kilka dostępnych sposobów: dzieląc krzew, nasiona i dzieląc na sadzonki. Optymalny okres do rozmnażania pelargonii to wiosna. Cięcie to najłatwiejszy i najtańszy sposób hodowli pelargonii, nawet amator sobie z tym poradzi. Aby to zrobić, musisz odciąć kawałek od łodygi dorosłej rośliny, trochę ją wysuszyć i wzmocnić w przygotowanej glebie. Częste podlewanie i opryskiwanie nie jest wymagane.
Z reguły cięcie zakorzenia się bardzo szybko. Przygotowuje się go przez odcięcie pędu rośliny, przy czym konieczne jest przestrzeganie zasad obrzezania: górna część jest cięta nad pączkiem, spód jest cięty pod nim. Górna część cięcia jest wykonana poziomo, dół jest pod ostrym kątem. Doświadczeni hodowcy zalecają wcześniejsze przygotowanie sadzonek. W tym celu wykonuje się głębokie nacięcia na dorosłej roślinie, w miejscu której po chwili pojawią się podstawy przyszłych korzeni. W takim przypadku proces ukorzeniania sadzonek będzie znacznie szybszy.
Rozmnażanie pelargonii przez nasiona jest bardzo pracochłonnym procesem i często niestety nie daje żadnych rezultatów. Najlepiej wysiewać nasiona wiosną, kiedy jest wystarczająco dużo światła słonecznego. Do kiełkowania nasion gleba jest dezynfekowana, aby uniknąć chorób, układana w małych pojemnikach. Nasiona układa się na ziemi i trochę posypuje. Aby zachować optymalną wilgotność, sadzonki można przykryć plastikiem i umieścić pojemnik w ciepłym miejscu. Gdy pojawiają się sadzonki, film jest usuwany, a gdy pojawiają się liście, roślinę można sadzić w dużej doniczce.
Często zdarza się, że ziarno zaczyna gnić. Aby tego uniknąć, należy uważnie monitorować wilgotność gleby. Bardzo ważne jest, aby nie przegapić czasu przesadzania kiełków w doniczkach. W przeciwnym razie mogą po prostu przeplatać się ze sobą. 2 tygodnie po przesadzeniu pędu gleba jest nawożona związkami mineralnymi. Pelargonia da pełne liście dopiero po 5-6 miesiącach od przeszczepu.
Bodziszek można również rozmnażać przez pędy, jeśli dorosła roślina jest duża. Kwiat należy zrzucić wcześniej. Roślinę należy ostrożnie wyjąć z doniczki, podzielić na części wraz z systemem korzeniowym i posadzić w doniczkach z podłożem. Gleba musi być przygotowana do ukorzenienia. Najlepszą opcją byłoby zmieszanie piasku, ziemi i torfu. Nie wolno nam zapominać o drenażu.
Choroby i szkodniki
Pomimo całej bezpretensjonalności pelargonii istnieją choroby i szkodniki, które mogą zaszkodzić roślinie, aż do jej śmierci. Jeśli będziesz przestrzegać prostych zasad, pelargonia zachwyci Cię swoim kwitnieniem. Istnieją główne oznaki, które sygnalizują początek choroby:
- Pojawienie się plam na liściach rośliny wskazuje, że ma na nią wpływ grzyb lub wirusy. Aby uniknąć dalszego rozmnażania się choroby, liście należy usunąć, a łodygi poddać działaniu specjalnego preparatu.
- Obfite opadanie liści jest oznaką uszkodzenia roślin przez grzyby.
- Czernienie łodygi jest spowodowane przez bakterie. Zabieg w tym przypadku jest podobny do poprzedniego - konieczne jest spryskanie rośliny odpowiednim preparatem.
- Płytka wskazuje na zmianę z szarą zgnilizną. Często pojawia się w wilgotnych i zimnych pomieszczeniach. W takim przypadku należy zapewnić dobrą wentylację.
- Częstym pasożytem, który niszczy korzenie i prowadzi do śmierci rośliny, jest nicienie. W przypadku takiej choroby geranium będzie po prostu musiał zostać wyrzucony, ponieważ leczenie najprawdopodobniej będzie nieskuteczne.
- Kiedy wydaje się, że liście kwiatu napływają, jest to również oznaka choroby. Przyczyną rozwoju tej sytuacji jest wysoka wilgotność i brak światła. Aby to zrobić, musisz wysuszyć glebę lub po prostu ją wymienić. Podczas przesadzania ważne jest, aby dodać drenaż.
Najczęstszymi szkodnikami pelargonii są gąsienice, mszyce, termity.
- Jeśli liście rośliny zwijają się, a pędy przestają rosnąć, pokryją się strupami, najprawdopodobniej roślina jest dotknięta kleszczami. Ciepło i wysoka wilgotność to optymalne warunki dla ich wyglądu i rozmnażania. Aby zwalczyć owady, konieczne jest traktowanie liści rośliny wodą mydlaną lub preparatami. Również porażka rośliny przez roztocza charakteryzuje się pojawieniem się żółtych plam i suchych wysp na liściach.
- Zgnilizna u podstawy łodygi jest oznaką larw komarów. Najczęściej infekowane są przez zasiane rośliny i sadzonki. Bezpośrednio po pojawieniu się takiego pasożyta roślinę należy leczyć specjalistycznymi preparatami.
- Deformacje liści, płytka nazębna, pojawienie się brązowych plam wskazują na pokonanie pelargonii przez wciornastki lub mszyce. Gąsienice, gdy roślina jest uszkodzona, pozostawiają wyżłobienia na liściach lub łodygach. Mączlika można dostrzec gołym okiem. To owad o białych skrzydłach. Pozostawia nieprzyjemny lepki nalot na roślinie.
Wszystkie oferowane na rynku preparaty i metody kontroli są dziś bardzo skuteczne, a ich jakość potwierdza wielu hodowców. Asortyment produktów do zwalczania owadów pozwoli Ci pokonać nawet najbardziej okrutnego szkodnika. Z zastrzeżeniem odpowiednich warunków przetrzymywania, pelargonia zachwyci obfitym kwitnieniem i wypełni pomieszczenie przyjemnym aromatem przez cały rok.
Aby dowiedzieć się, jak prawidłowo pielęgnować pachnące pelargonie, zobacz następny film.
