Malwa piżmowa wypada korzystnie w porównaniu ze swoimi „krewnymi” obecnością nie tylko delikatnej barwy, ale także pachnącego zapachu. Miniaturowe krzewy dorastają tylko do jednego metra, ale kwitną prawie do początku mrozu.
Funkcje:
Malwa piżmowa to roślina zielna osiągająca wysokość od 20 do 100 centymetrów. Odmiana zawdzięcza swoją nazwę niezwykłemu, ale przyjemnemu piżmowemu aromatowi charakterystycznemu dla tej wieloletniej kultury. Proste, ale rozgałęzione łodygi pokryte są małymi włoskami, podobnie jak liście, na spodniej stronie których pojawia się biały wzrost. Płytki liściowe rośliny, której inna nazwa brzmi jak ślaz, są zaokrąglone i osadzone na długich ogonkach. Kwiaty z reguły są samotne, chociaż czasami rosną w kombinacji trzech kopii, a na górze gromadzą się w kwiatostany.
Kielich o trzech płatach jest pokryty włoskami, a korona, której rozmiar jest kilka razy większa, ma bladoróżowy lub śnieżnobiały kolor. Średnica jednego kwiatu sięga 5 centymetrów. Nietypowo wygląda również owoc ślazu piżmowego, który przedstawia 15–20 cząstek zebranych wokół centralnego stożka. Malwa piżmowa to nie tylko popularna roślina ogrodnicza, ale także dostarcza pszczołom dużą ilość nektaru. Osoba wykorzystuje lecznicze właściwości tej kultury. Na przykład wywar z korzenia pomaga w chorobach żołądka i jelit, herbata z owoców wzmacnia układ odpornościowy, a kąpiele z naparu z liści goją rany.
W niektórych krajach zjada się nawet łodygi, korzenie, liście i owoce ślazu.
Jak sadzić?
Sadzenie ślazu piżmowego na otwartym terenie należy przeprowadzać w obecności lekkiej i luźnej gleby o pożywnej kompozycji. Nadmierna wilgotność negatywnie wpływa na stan rośliny, dlatego nie należy zapominać o warstwie drenażowej, a także wykluczać obszary o bliskim położeniu wód gruntowych. Lepiej jest preferować dobrze oświetlone obszary i gliniastą glebę bogatą w próchnicę. Malwa piżmowa rozwija się lepiej tylko wtedy, gdy znajduje się obok ogrodzenia lub ściany domu, czyli stanowi przeszkodę dla przeciągów. Słaba gleba jest wstępnie wzbogacona próchnicą.
Sadzenie nasion można przeprowadzić po prostu układając je na powierzchni ziemi w 2-3 kawałkach bez kopania dołków, ale z dalszym posypaniem cienką warstwą gleby. Między poszczególnymi nasadzeniami należy zachować co najmniej 30-50 centymetrów, aby wyhodowane krzewy nie przeszkadzały sobie nawzajem. Sadzonki w tym przypadku można spodziewać się za 2-3 tygodnie, pod warunkiem regularnego nawadniania. Jeśli zdecydujesz się użyć nasion jesienią, będziesz musiał wyciągnąć trzy-centymetrowe otwory, umieść już 5 nasion. Nasadzenia posypuje się luźną mieszanką gleby zmieszaną z torfem i należy je chronić przed zimowym chłodem za pomocą suchych opadłych liści, siana i gałęzi świerkowych.
Ważny! Dojrzałe rośliny źle znoszą przesadzanie. Powodem jest to, że do tego czasu roślina uformowała już bardzo długi korzeń, który może zostać uszkodzony podczas wykopywania. To samo dotyczy zbierania, więc lepiej sadzić sadzonki natychmiast w osobnych pojemnikach.
Jak właściwie o nie dbać?
Dbanie o ślaz piżmowy jest uważane za bardzo proste. Główną częścią jest nawadnianie i opatrunek górny. W spokojnym sezonie letnim wystarczy podlewać krzew raz w tygodniu, ale w upalne dni zaleca się zwiększenie częstotliwości zabiegu w zależności od stanu gleby. Zaleca się kończyć co czwarte podlewanie poprzez delikatne spulchnienie gleby w strefie korzeni dla lepszego zaopatrzenia w tlen.
Główne nawozy wymagane przez ślaz to kompleksy zawierające potas, azot i fosfor. Dodatek nakłada się w niewielkich ilościach, zwykle raz na trzy tygodnie w okresie kwitnienia i pączkowania. Górny opatrunek przeprowadza się podczas podlewania. Raz w roku teren, na którym rośnie ślazowiec piżmowy, jest wzbogacany kompostem lub humusem, a na metr kwadratowy zużywa się około 3 kilogramów substancji. Nie wolno nam zapominać, że wysokie okazy lepiej jest mocować na wsporniku, aby uniknąć pękania łodygi z powodu silnego wiatru . Gdy tylko pączek zakończy kwitnienie, jest natychmiast usuwany, a zwiędła gałąź jest odcinana, aby pozostało 30 centymetrów pędu. Przed zimowymi przymrozkami ślaz jest przycinany do korzeni lub izolowany suszonymi liśćmi i słomą.
Ważny! Po zakończeniu kwitnienia pędy nadal należy prawie całkowicie odciąć, zatrzymując się na powierzchni gleby. Jednocześnie powierzchnia jest obficie ściółkowana kompostem lub humusem. Na metr kwadratowy powinno przypadać od 3 do 4 kilogramów substancji.
Metody reprodukcji
Malwa wieloletnia, do której należy ślaz piżmowy, jest zwykle rozmnażana przez nasiona lub sadzonki . Nasiona są zwykle sadzone na zewnątrz w maju lub czerwcu. W tym przypadku w pierwszym roku można spodziewać się jedynie ujścia liścia, ale w następnym roku pojawią się piękne kwiaty. Nasiona można również sadzić najpierw w szklarni od końca kwietnia do początku maja, kiedy już minęło zagrożenie mrozem. Wyhodowane sadzonki przenosi się na otwarty teren w ostatnim tygodniu lata.
W każdym razie gleba musi koniecznie ogrzać się do co najmniej 10 stopni Celsjusza.
Nasiona sadzonek sadzi się w glebie kwiatowej na styku zimy i wiosny. Pamiętaj, aby dokręcić pojemnik folią spożywczą i nie zapomnij o regularnym nawilżaniu ziemi. Temperatura powinna wynosić od 20 do 25 stopni Celsjusza. Ponadto najprawdopodobniej będzie wymagane dodatkowe oświetlenie, ponieważ ważne jest, aby utrzymać światło dzienne przez co najmniej 10 do 12 godzin. Film jest usuwany, gdy pojawiają się pędy, a po pojawieniu się kilku liści okazy są umieszczane w oddzielnych pojemnikach. Na kilka tygodni przed przesadzeniem na otwarty teren sadzonki są „utwardzane” wystawiając je na balkon lub już na kilka minut w ogrodzie. Główny przeszczep odbywa się na przełomie maja i czerwca.
Strąki nasienne tworzą się po wyblaknięciu ślazu. Nie można go jednak od razu odciąć - nasiona muszą dojrzeć, co zajmie prawie miesiąc. O tym, że nadszedł czas na zebranie nasion, wskaże zmieniony kolor pudełka - zmieni kolor na żółty, a samo pudełko zacznie się otwierać. Nasiona kwiatów należy natychmiast wysuszyć w temperaturze od 10 do 12 stopni Celsjusza, co potrwa około 10 dni. Następnie należy je przechowywać w dobrze ogrzanym, ale suchym pomieszczeniu. W takich warunkach nasiona malwy można przechowywać przez prawie kilka lat.
W przypadku metody sadzonkowej ścięty pęd powinien mieć od 9 do 12 cm długości. Jeśli sadzenie odbywa się wiosną, jest odcinane w pobliżu strefy korzeni, a jesienią - bliżej szczytu. Rany należy leczyć popiołem drzewnym lub specjalnym środkiem zapewniającym ochronę przed infekcjami i chorobami. Powstałą łodygę sadzi się w pojemniku z żyzną i luźną mieszanką gleby, po czym przykrywa plastikową butelką lub szklanym słojem. Zapewniając w ten sposób efekt szklarni i nie zapominając o regularnym nawadnianiu, po krótkim czasie można spodziewać się ukorzenienia i pojawienia się młodych pędów.
Choroby i szkodniki
Pomimo dobrej wrodzonej odporności na większość powszechnych chorób ślazowiec piżmowy może jednak ulec zakażeniu w wyniku niewłaściwej pielęgnacji. Nadmierne nawadnianie gleby lub obfite opady deszczu prowadzą do pojawienia się plamistości i mączniaka prawdziwego, a usytuowanie w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów metalowych powoduje rozwój rdzy. Roślina cierpi również na wirusa mozaiki lub raka łodygi. We wszystkich tych przypadkach pierwszym krokiem jest usunięcie uszkodzonych części krzewu, a następnie potraktowanie go odpowiednim środkiem, na przykład fungicydem lub koloidalną siarką w roztworze. W przypadku rdzy kwiat można również potraktować mieszaniną Bordeaux w ilości jednego lub dwóch procent, rozcieńczoną w wodzie, po usunięciu uszkodzonych liści.
Spośród owadów kulturę najczęściej atakują mszyce, ślimaki nagie i przędziorków. Ślimaki najpierw trzeba będzie złapać pułapkami w postaci płaskich misek wypełnionych piwem. W innych przypadkach środki owadobójcze doskonale poradzą sobie z problemem.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Malwa piżmowa jest bardzo często używana w projektowaniu krajobrazu. Ponadto, dekorując działkę w stylu wiejskim, po prostu nie można się bez niej obejść. Zwarty krzew występuje w rabatach kwiatowych, tylko na trawniku, w złożonych kompozycjach i na krawężnikach. Połączenie ślazu i ostróżki jest uważane za pięknie wyglądające.
Tworząc kwietnik ze ślazem piżmowym, należy pamiętać, że element dekoracyjny powinien tworzyć harmonijny obraz zarówno pod względem wysokości elementów, jak i ich koloru oraz kształtu poszczególnych kwiatostanów.
W takim przypadku konieczne jest połączenie malwy z pełzającymi roślinami i kwitnącymi krzewami. Na przykład dalie, szałwia, nagietki, ageratum i nolana będą doskonale pasować jako „sąsiedzi”. Sądząc po recenzjach, taki kwietnik będzie kwitł przez cały sezon. Kompozycja złożona wyłącznie z malwy o różnych odmianach i kolorach jest uważana za nie mniej skuteczną. Tworząc miejsce warto posadzić tę kulturę w pobliżu ogrodzeń, ścian domów i altan, a także ograniczników poszczególnych stref.
Aby uzyskać więcej informacji na temat ślazu piżmowego, zobacz następny film.
